ตื่นเช้ามาด้วยความอ่อนล้า
เพราะเมื่อคืนเก็บห้องท๊างคืน
เพิ่งได้ไป สิบเปอร์เซนต์เองม๊าง
สาบานว่าของเยอะมาก ห้าห้าห้า
มัวแต่ไปแรดปากช่องมาด้วยหล่ะ ห้าห้า
อ่อนล้า แต่ก้อยังไหวอยู่
แต่ .... ทันทีที่มาถึงกอง
ไกลนะเนี่ย ราษฎร์บูรณะ 17 อีกระ
จำกันได้ป่าว คอนโด ร้าง ที่มาถ่าย งานแรก ๆ เลยอะ
อื๊ม ม ม ม ม
พอถึง ปุ๊บ เจอ .... อะไรเอ่ย? breaK down
ซึ่ง เหนระ เข่าทรุด ....(ทำไมหรอ??) 9 เพลง ค่ะ
กรี๊ด ด ดด
แทบร่วงลงมากจากดาดฟ้า
คิดในใจ เช้าอีกแล้วกรู ??
แต่ระหว่างทำงาน วุ่น วือ ไป มาก้อ คิดได้ ว่า
ลืมอะไรไปอย่าง
วันนี้พี่ปานนี่หว่า? อิอิ นางทำงานเร็วมาก ก กก
เท่านั้นแหละ
เริ่มฮึด ด ด ด
หึหึ.....
พอตกเย็น ก้อใกล้เสดระ ทั้งที่คิว มีถึงสามทุ่ม
เลยขอตัวพี่โบว์กลับก่อน เพราะต้องมาจัดการสัมภาระ อันเยอะมากๆๆๆๆ ต่อ
ด้วยเหตุที่ว่า มีแฟนคลับพี่ปาน มาไกลมาก จากสิงห์บุรี
ใจรักจิง ๆ นะเนี่ย
ยอมรับเค้าจิงๆ
ที่เริ่ดกว่า คุณพ่อมาส่งค่ะ มาเฝ้าด้วย
โอ๊ว ว ว ว
สุดย๊อดดดดดดดด
ก้อเลยติดรถกะเค้ามาด้วย ห้าห้า
ใช้ความต.แหล ของตัวเองให้เปนประโยชน์
ประหยัดค่ารถไปเปนร้อยเลยน้า
ห้าห้าห้า

น้องครับ ไม่ใช่ไฟไหม้นะ มันเป็นเอ๊ฟเฟ๊คของทีมงานทีเตรียมไว้ นี่ข่าวปิดเลยนะเนี่ย
ตอบลบดีจังเจอพี่ปาน น่ารัก นิสัยดี ร้องเพลงเพราะ
เมื่อชีวิตฉัน เหลืออยู่แค่นี้ แค่ภาพ.....